22 oktober 2024
Terwijl ik mijn groep een verhaal* voorlees over Julius Civilis, gluur ik over het randje van mijn boek. Het is bijna herfstvakantie, hoewel de temperatuur buiten doet vermoeden dat we al veel verder in het schooljaar zijn. We zijn negen weken met elkaar onderweg in een nieuw schooljaar. Mijn groep 7 en ik.
Negen weken ben ik, na heel wat jaren parttime voor de klas, weer (bijna) fulltime groepsleerkracht. En met regelmaat is me de afgelopen periode gevraagd of ik het werk vanuit mijn onderneming niet mis. Of ik het werken met en lesgeven aan toekomstige leraren niet mis. Of ik de flexibiliteit niet mis.
Negen weken werken in mijn eigen, vaste werkplaats: Het Klaslokaal.
Daar waar ik met mijn klas bouwde aan een groep, een team waarin je mag leren, op je bek mag gaan en weer opstaat. Waar ik mijn klassenmanagement strak neerzette en soms bijstelde. Ik leerde er mijn leerlingen over het pleistoceen en vertelde ze verhalen over Trijntje. Het was dat klaslokaal waar ik nu al de mooiste gesprekken met ze voerde over ‘eerlijk zijn’ en de eerste ruzies uitpraatte. Ik liet ze kennis maken met het machtige Romeinse Legioen en ik luisterde stilletjes op een afstandje naar de gesprekken die zich daarna ontvouwden.
Het was daar dat kinderen die het op wilden geven bij een ingewikkelde som, juist door gingen en meer konden dan ze zelf dachten. Waar ik mijn leerlingen sommeerde netjes te werken in hun schriften en ik me soms een kreng voelde als het opnieuw moest. Vanuit dat lokaal nam ik ze mee op strooptocht met Daantje en zijn vader en ik genoot van hun rode wangen van betrokkenheid.
Daar in dat klaslokaal werd ik, veel meer dan eens, geraakt door de prachtige ontwikkeling van de leerlingen in mijn groep.
Of ik het mis? Ben je gek. Nog niet misschien. Ik ben terug. Back on track. Meer dan ooit. Meer dan ooit voel ik hoe fantastisch het vak en hoe mooi het ontwikkelen van je vakmanschap is. Als leraar maak je verschil. Als leraar doe je er toe. En meer dan ooit ben ik bereid dat te delen met anderen. Want dat is harder nodig dan ooit.
*Over vroeger en nu – Agave Kruijssen Martine Letterie en Janny van der Molen
