Het mooiste vak van de wereld

31 december 2020
Zo’n 20 jaar leerkracht. Regulier onderwijs. Speciaal onderwijs. Ik was intern begeleider en een tijd ambulant trajectbegeleider. En toen weer terug voor de klas. Omdat ik mijn vak miste.
Mijn vak is prachtig. Maar het verhaal over het onderwijs vaak zo negatief. In 2019 besloot ik om mijn positieve onderwijsverhaal, mijn kennis, ervaring en passie voor het vak te gaan delen buiten het klaslokaal. Er ontstond een nieuwe liefde. De liefde voor het delen van mijn kennis, ervaring en passie voor het mooiste vak van de wereld.
En ik had nooit gedacht dat ik dit zou schrijven.
Ik, leerkracht in hart en nieren, onderwijsdier, juf met haar voeten in de klei, zo’n lerares met het krijt aan haar vingers. Ik zou toch altijd voor de klas blijven?
Toch besloot ik het eind 2020 over een andere boeg te gooien. Een andere invulling van mijn vak om zo het verschil te maken. Mijn liefde voor het vak is onveranderd. Maar andere leerkrachten en potentiële leerkrachten besmetten met de liefde en passie voor het vak is wat ik nu wil doen. En twee liefdes is ingewikkeld. Dus moest ik kiezen.
Misschien vergis ik me. Wellicht zeg ik over een tijd dat ik weer terug wil. Dat zou zomaar kunnen. Dan ga ik terug. Want oude liefde roest niet. Toch?